Fey (?), a. [AS. fga, Icel. feigr, OHG. feigi.]

Fated; doomed.

[Old Eng. & Scot.]

 

© Webster 1913.


Fey (?), n. [See Fay faith.]

Faith.

[Obs.]

Chaucer.

 

© Webster 1913.


Fey (?), v. t. [Cf. Feague.]

To cleanse; to clean out.

[Obs.]

Tusser.

 

© Webster 1913.