Stabat mater dolorosa Iuaxta crucem lacrimosa Dum pendebat filius; Cuius animam gementem Contristantem et dolentem Pertransivit gladius. O quam tristis et afflicta Fuit illa denedicta Mater Unigeniti! Quae maerebat et dolebat Pia mater dum videbat Nati poenas incliti. Quis est homo qui non fleret Matrem Christi si videret In tanto supplicio? Quis non posset contristarsi Christi matri contemplari Dolentem cum Filio? Pro peccatis suae gentis Vidit Iesum in tormentis Et flagellis subditum. Vidit suum dulcem Natum Morientem, desolatum, Dum emisit spiritum. Eia, mater, fons amoris, Me sentire vim doloris Fac, ut tecum lugeam. Fac ut ardeat cor meum In amando Christum Deum, Ut sibi complaceam. Sancta mater, istud agas, Crucifixi fige plagas Cordi meo valide. Tui Nati vulnerati Tam dignati pro me pati Poenas mecum divide. Fac te mecum pie flere, Crucifixo condolere, Donec ego vixero. Iuxta crucem tecum stare Et me tibi sociare In planctu desidero. Virgo virginum praeclara Mihi iam non sis amara: Fac me tecum plangere. Fac ut portem Christi mortem, Passionis fac consortem Et plagas recolere. Fac me plagis vulnerari, Fac me cruce inebriari Et cruore Filii. Flammis ne urar succensus Per te, Virgo, sim defensus I die iudicii. Christe, cum sit hinc exire, Da per matrem me venire Ad palmam victoriae. Quando corpus morietur, Fac ut animae donetur Paradisi gloria. Amen.